#694 "Tragedia w trzech aktach" – Agatha Christie (przekład Anna Mencwel)

Podobno Herkules Poirot nie musi szukać zbrodni – one same go znajdują. I rzeczywiście, gdy belgijski detektyw zjawa się na przyjęciu w kornwalijskiej rezydencji sławnego aktora, dochodzi do niespodziewanego i szokującego zgonu – tuż po wypiciu koktajlu umiera szanowany pastor. Tragiczny zbieg okoliczności i śmierć z przyczyn naturalnych? A może samobójstwo lub otrucie? Wkrótce dochodzi do kolejnego zgonu – tym razem podczas kolacji umiera lekarz. Modus operandi wygląda podobnie, ale podejrzanych jest wielu. Na scenę w roli detektywa amatora wkracza sir Charles Cartwright, ale to do Herkulesa Poirota będzie należeć wielki finał "Tragedii w trzech aktach".

Lubię kryminały Christie, bo stawiają wyzwania, zmuszają do nieszablonowego myślenia – wszak pozory mylą, a przysłowiowy diabeł tkwi w szczegółach. I "Tragedia w trzech aktach" doskonale wpisuje się w te ramy. Powieść wydaje się dość zawiła – są dwa z pozoru niepowiązane ze sobą morderstwa, niepasujące elementy układanki, brak motywu i wielu podejrzanych (m.in. krawcowa, hazardzista, dramatopisarka, kamerdyner, żona pastora). Christie zagłębia się w psychologię postaci (cóż za intrygujące osobowości!), subtelnie podsuwa mylne tropy (i znów dałam się wyprowadzić w maliny;), zręcznie łączy wątki i buduje suspens. Fabuła zacieśnia się wokół śledztwa, które tym razem amatorsko prowadzi trio – aktor Charles Cartwright, pan Satterthwaite i młoda kobieta "Egg" Lytton Gore – z niewielkim wsparciem Herkulesa Poirota. Christie meandruje wokół tematów otrucia, romansu, szaleństwa, sławy, sekretów i pogoni za szczęściem. Całość opiera się na konwencji teatralnego przedstawienia – kurtyna opada, gdy nasz belgijski detektyw ujawnia rozwiązanie zagadki (choć należy wspomnieć, że w tej powieści Poirota jest zaskakująco niewiele). Historia trzyma w napięciu, pojawia się kilka ciekawych zwrotów akcji, nie brakuje też zabawnych momentów (dialog kończący powieść to złoto:).

"Tragedia w trzech aktach" to kolejny klasyczny kryminał Agathy Christie, w którym zbrodnia i psychologia idą ramię w ramię. Opowieść o tym, że pozory mylą, a miłość bywa ślepa. I że warto nie tylko patrzeć i słuchać, ale też widzieć i słyszeć – a to w gruncie rzeczy ogromna różnica. Dla mnie – intrygująca zagadka i przyjemna czytelnicza rozrywka. Niezmiennie lubię i polecam.

• współpraca barterowa • Wydawnictwo Dolnośląskie •

Tytuł oryginalny: Three Act Tragedy

Przekład: Anna Mencwel

Data wydania: 15 maja 2024

Seria: Jubileuszowa Kolekcja Agathy Christie

Cykl: Herkules Poirot (tom 11)

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Oprawa: twarda

Liczba stron: 240

Moja ocena: 5/6