#642 "Grzybnia" - Aleksandra Zielińska

W książce Aleksandry Zielińskiej dzieją się niezwykłe rzeczy. Kometa zbliża się do Ziemi, dzikie zwierzęta wchodzą do miast, meduzy pływają w jeziorze, dom pulsuje tajemniczą wibracją, a cienkie nitki grzybni łączą wszystko drobnym szwem. Jawa czy sen? A może i jedno, i drugie – bo gdzie leży granica? Zresztą czasami rzeczywistość przeraża bardziej niż najdziwniejszy sen...

"Żywi ludzie jedzą martwe grzyby, żywe grzyby jedzą martwych ludzi"

Zaskakujące, jak na wiele różnych sposobów można opowiedzieć o stracie i żałobie, samotności oraz międzyludzkich relacjach. Aleksandra Zielińska dotyka tych niełatwych tematów z wrażliwością, dojrzałością i literacką fantazją – magiczny realizm doskonale współgra z zawiłością uczuć, myśli i egzystencji, czyniąc z "Grzybni" powieść niebanalną, niepokojąco żywą i bliską. Co trzyma nas razem? Czy przyjaźń jest w stanie przetrwać każdą życiową burzę? Bohaterowie "Grzybni" muszą zmierzyć się z niespodziewaną stratą. Kaliban, Zdenka, Kostia i Filip. Zawsze razem, przyjaciele z dzieciństwa, na dobre i na złe. Śmierć jednego z nich burzy status quo, pogrążając pozostałych w smutku, destrukcji i chaosie. I z bolesną świadomością, że nic już nie będzie jak dawniej. Aleksandra Zielińska zagłębia się we współczesne lęki, nieprzepracowane traumy, skomplikowane relacje – w bycie tu i teraz, bez możliwości ucieczki przed tym, co boli, uwiera i niszczy od środka. "Grzybnia" to balansująca na granicy jawy i snu, doprawiona nutą humoru i surrealizmu, polifoniczna opowieść o różnych sposobach radzenia sobie ze stratą, wyzwaniami dorosłego życia, upływającym czasem i zmieniającym się światem. O kruchości istnienia, duszącej samotności, poszukiwaniu sensu i więziach, które niczym koło ratunkowe utrzymują nas na powierzchni. Powieść Aleksandry Zielińskiej podszyta jest mrokiem, podskórnym napięciem, czymś apokaliptycznym i efemerycznym – pokochałam jej oniryczny klimat, podobnie zresztą jak i motyw grzybni, który zręcznie splata wszystkie literackie nitki.

Inteligentna, niejednoznaczna, piękna proza, a dla mnie również ciekawe literackie doświadczenie. Książka, która napełnia serce smutkiem i nadzieją i jest w stanie poruszyć – delikatnie, w nieoczekiwany sposób. Taką polską prozę poleca się z przyjemnością.

* Współpraca barterowa z Wydawnictwem Agora.

Data wydania: 11 października 2023

Wydawnictwo: Agora

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Liczba stron: 352

Moja ocena: 5/6